You held my hand and walked me home, I know
เธอจับมือฉันแล้วพาฉันกลับบ้าน ฉันรู้ดี
ตอนที่เธอจูบฉัน มันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันต้องไป
เธอเช็ดน้ำตาให้ฉัน ขจัดความกลัวทั้งหมดของฉัน ทำไมเธอถึงต้องไปด้วยล่ะ
คิดว่าความรักของฉัน คงให้เธอตักตวงไม่พอ
ผู้ชายนั้นยากที่จะเชื่อใจได้
ฉันไม่ได้บอกเธอเหรอ ว่าฉันไม่เหมือนผู้หญิงคนนั้น
คนที่ยอมให้เธอทุกอย่าง
เธอคิดว่าฉันจะยอมให้เธองั้นเหรอ คราวนี้
เธอคิดว่าบางอย่าง ที่ฉันจะทำก็คือร้องไห้
งั้นเหรอ
อย่าพยายามมาบอกให้ฉันทำอะไร
อย่าพยายามมาบอกให้ฉันพูดอะไร
เธอควรจะถอยห่างออกไปซะ
อย่าคิดว่าเสน่ห์ของเธอและความจริงที่ว่า แขนของเธอน่ะคล้องคอฉันอยู่ตอนนี้
จะทำให้เธอได้ฉัน ฉันคงต้องแตะก้นของเธอ และทำให้เธอลืมไม่ลงเลย
ฉันจะขอให้เธอหยุด ถึงฉันชอบเธอมากๆ แต่ฉันไม่พอใจจริงๆนะ
ออกไปจากหัวของฉัน ออกไปจากเตียงของฉัน นั่นล่ะอย่างที่ฉันพูด
ฉันไม่ได้บอกเธอเหรอ ว่าฉันไม่เหมือนผู้หญิงคนนั้น คนที่โยนทุกอย่างทิ้งไป
เธอคิดว่าฉันจะยอมให้เธองั้นเหรอ คราวนี้
เธอคิดว่าบางอย่าง ที่ฉันจะทำก็คือร้องไห้
งั้นเหรอ
อย่าพยายามมาบอกให้ฉันทำอะไร
อย่าพยายามมาบอกให้ฉันพูดอะไร
เธอควรจะถอยห่างออกไปซะ
ความรู้สึกผิดที่เธอยัดเยียดให้ฉัน ไม่ได้สร้างความยุ่งยากให้ฉัน ฉันไม่ได้ทำความผิดอะไรนี่
ในความคิดที่มีเธอและฉันอยู่ มันได้หายไปหมดแล้ว
เธอคิดว่าฉันจะยอมให้เธองั้นเหรอ คราวนี้
เธอคิดว่าบางอย่าง ที่ฉันจะทำก็คือร้องไห้
งั้นเหรอ
อย่าพยายามมาบอกให้ฉันทำอะไร
อย่าพยายามมาบอกให้ฉันพูดอะไร
เธอควรจะถอยห่างออกไปซะ
ถอยห่างออกไปซะ
ฉันอยู่ตัวคนเดียวสบายใจกว่า
